دیدن بهترین دبیرم❤️😍😘
روزآخرپای من هنگ کرده بودآخه وقت رفتن رسیده بودفکرمیکرد مدرسه تموم بشه خوشحالمیشم فکر میکردم دیگه آزاد وسرحال میشم اما نه قضیه برعکس شدودل من بدجورگرفت خاطره هایادم اومدوترس وجودموگرفت نگاهم به ساختمان مدرسه افتاد,اندک اندک غرق درخیالات شدم!محو گذشته های دور!آرام آرام داغون شدم!قلبم لبریز ازتاب وشور!گویی این مکان هویت من بود....نمیشد رهایش کنم هویت من هزاران خاطراتم بود....مگر میشدفراموش کنم؟!دلم میخواست بروم وساختمان مدرسه راباتمام وجود به آغوش بکشموفریادبزنم :نه...نمیرم محاله ازت جدابشم!میدونم که یادته سالها باهات بودم حالامن چطورازت جدابشم؟؟دیوارای مدرسه یادتونه تکیه میکردم بهتون آهای حیاط مدرسه بهم بگوکه یادته دویدنا ایناهمش یه عادته!باصدای دوستم به خودآمدم...انگارخیلی وقته منوصدامیکرد!منم پرازفکروخیال که بدون مدرسه چه میشه کرد؟؟!!!به ناچارهمراه دوستانم به طرف درخروجی مدرسه حرکت کردم امامن ازاعماق قلبم راضی به رفتن نبودم...تمام هستی و وجودمن این جمله را بیان میکرد:من نمیخوام بی توباشم بذاربازم باهات باشم میخوای ازت جدابشم؟؟نذارکه دیوونت بشم!خیلی زودتراز آنکه به فکرم میرسید ارمدرسه خارج شدم اما من مملوء ازبغض بودم میخواستم همانجاکنارمدرسه بنشینم وگریه کنم...آهسته آهسته ازساختمان مدرسه دورمیشدم و درمیان ازدحام جمعیت سکوت سنگینی را احساس میکردم!ناگهان متوجه آوایی شدم!صدایی زیبا بامن سخن میگفت!جنس صدایش برایم آشنا بود گویی مدتها میشناختمش....آری صدای مدرسه بود:الف بگوآرام بشو دریای من ب بگو بزرگ بشو زیبای من هرجاباشی توقلبمی عروسکم قربون اون بغضت برم ملوسکم برو اما قول بده دریاباشی بعدمن هم بخونی دانا باشی حرف های مدرسه مانندامواج آرام دریا ساحل دلم راشست وشو دادوازبغض درونم کاسته شد!باکوله باری از خاطره راهی شدم.....خداحافظ مدرسه... شایدروزای خوب از راه برسه... ,